Książeczkę napisał Hans Peterson.
Przełożyła ze szwedzkiego Teresa Chłapowska.
Ilustrowała Julitta Karwowska-Wnuczak.
Już poprzedniego wieczoru zrobiło się trochę mglisto. A kiedy Magnus obudził się następnego dnia rano, pomyślał w pierwszej chwili, że śni. Za oknem wisiała jakby szara zasłona. Nic nie było widać.
Wyskoczył z łóżka, podszedł do okna i spojrzał w dół. Ziemia między sześcioma najbliższymi wieżowcami zniknęła, dalsze domy ledwo się zarysowywały, podobne do jakiś niewyraźnych cieni. A przecież to był dopiero lipiec, sam środek lata.
Magnus wyjrzał też przez okno w drugim pokoju. Lecz wszędzie było równie szaro…
Książeczka pochodzi z WYDAWNICTWA POZNAŃSKIEGO.
Nakład – 40 tysięcy; wydanie I z 1980 r.
" To dla pamięci " 