Bianki Witalij | " To dla pamięci "

„Myszka Pik”…

09/02/2011 @ 11:25 (Bianki Witalij, Orłowska-Gabryś Maria)

… to kolejna książeczka, której autorem jest Witalij Bianki /1894 – 1959 /.
Ilustrowała – Maria Orłowska-Gabryś. Przekład – Helena Jarmolińska.

…Lekki stateczek, ze skuloną na jego dnie malutką myszką, płynął przed siebie. Wiatr pędził go wciąż dalej i dalej od brzegu. Wysokie fale pluskały, kołysząc go. Rzeka była szeroka. Dla malutkiego Pika była ogromnym morzem.

Pik miał zaledwie dwa tygodnie. Nie umiał jeszcze zdobywać sobie pożywienia, ani kryć się przed wrogiem. Dziś po raz pierwszy mamusia-myszka wyprowadziła swoje myszęta z gniazda na spacer i właśnie zajęta była karmieniem ich swoim mleczkiem, gdy chłopczyk wystraszył całą rodzinę…

Książeczkę, będącą lekturą w III klasie, wydała NK w 1972 r.
Nakład – 60 tysięcy, wydanie – IV.

6 Komentarzy

„Pierwsze polowanie”…

08/02/2011 @ 15:19 (Bianki Witalij, Kiriłłow W.)

… szczeniaczka Gapcia, opisał Witalij Bianki, a zilustrował W.Kiriłłow.
Tłumaczenie – Maria Juraszek.

… Przeleciał wiatr po jeziorze, zakołysał trzciną i zachwiała się trzcina
w tył i w przód,
w tył i w przód.
I Gapciowi przed oczkami migają pasma brązowe i żółte
w tył i w przód,
w tył i w przód.
A Bąk stoi w trzcinie, wyciągnął się – cieniutki, cały w żółto-brązowe prążki. Stoi i kołysze się
w tył i w przód,
w tył i w przód.
Gapcio oczy wytrzeszczył, patrzy, patrzy – nie widzi Bąka w trzcinie.
„No, – myśli sobie – oszukał mnie Bąk. Nie będę skakał w trzcinę, jeśli tam pusto! Pójdę i złapię innego ptaka!”…