„Zimowa sikoreczka”

Autorem 27 wierszyków jest Aleksander Rymkiewicz / 1913 – 1983 /.
Ilustrowała Barbara Pawlikowska.

Zimowa sikoreczka_okładkaZ białej góry pod reglami
dobrze jeździć saneczkami.
Z boku rośnie duży świerk,
ktoś tam ćwierka: ćwierk i ćwierk.
Ćwierka, ćwierk, ćwierka, ćwierk,

bardzo miły jest ten świerk.

Bosonóżka sikoreczka
nie chce jeździć na saneczkach,
przeleciała znów na dąb,
woła ciągle: ziąb i ziąb.
Woła: ziąb, w taki ziąb

bardzo miły jest ten dąb.

Sikoreczko sfruń tu do nas
na saneczki rozpędzone.
Ona leci znów do brzóz,
stamtąd woła: mróz i mróz.
Woła: mróz, w taki mróz
bardzo miło tu wśród brzóz.

Zimowa sikoreczka_blog

Sikoreczka ćwierka w górze:
nie chcę sobie nabić guza,
wy jeździcie cały czas,
ja zaś wolę las, mój las.
Wolę las, wolę las
i do jutra  żegnam was.

Książeczka pochodzi z  Wydawnictwa Łódzkiego.
Nakład – 60 tysięcy;  wydanie I  z 1975 r.

„Gadanie baranie”

15 wierszyków Aleksandra Rymkiewicza /1913 – 1983/
zilustrowała Barbara Pawlikowska.

Baran ma baranią głowę,
to z nas każdy wie.
Jakie myśli w głowie chowa,
mówiąc: meee i meee?

Czy wciąż baran komuś przeczy
becząc ciągle – nieee!
Czy też gada coś od rzeczy –
mnieee, mnieee, mnieee!

Może baran z kimś się kłóci,
bo ktoś ciągle jego drażni,
może żąda, by mu zwrócić
dług zrodzony w wyobraźni,
a więc – nieee,
czy też mnieee,
bo ja ciągle słyszę źle…


Książeczka pochodzi z Wydawnictwa Łódzkiego.
Nakład – 200 tys. Wydanie III z 1987 r.