„Muchy króla Apsika”

25/10/2017 @ 11:24 (Marianowicz Antoni, Uszacka Maria)

Kłopoty króla Apsika opisał Antoni Marianowicz /1924 – 2003/.
Ilustrowała Maria Uszacka /1932 – 2017/.

… Wkrótce do króla jegomości
wszedł jakiś cudzoziemski gość – i
złożył królowi ukłon z dala,
mówiąc: „Jam słynny Ben Bujala.
Przybyłem z krańców świata w gości
na wieść o twej dolegliwości
i zaraz tu pokażę rad, co
potrafię zdziałać, wielki władco!”

Król odparł: „Aa… psik! Tak się męczę,
że wszystko dam ci chętnie, mędrcze,
nawet mej pięknej córki rękę,
jeżeli przerwiesz tę udrękę!”

Na to potężny rzekł czarodziej:
„Zachowuj odtąd się najsłodziej,
najgrzeczniej jak potrafisz, panie,
a wnet ustanie twe kichanie.
Ja, Ben Bulaja, cię ocalę,
więc wierz, o królu, w Ben Bujalę!”…

Książeczkę wydał RUCH.  Nakład – 60 tysięcy;  wydanie II z 1960 r.

Poniżej, link do książeczek i pocztówek Marii Uszackiej:
https://jarmila09.wordpress.com/category/ilustratorzy/uszacka-maria/

Dodaj komentarz

Alicja… w „Świerszczykach” z 1973 r.

07/04/2014 @ 10:02 (Carroll Lewis, Gaudasińska Elżbieta, Marianowicz Antoni, ŚWIERSZCZYKI)

Autorką świerszczykowych  ilustracji jest Elżbieta Gaudasińska.
List bez podpisu pochodzi z książeczki „Alicja w Krainie Czarów „,
wydanej przez  NK  w 1977 r.

AS_okładkaMówiono mi, żeś u niej trzykroć
Powiedział jemu, że
Choć im to wielką sprawia przykrość,
Niestety pływam źle.

On miał stos listów na ten temat
(To jasne jest jak dzień),
Lecz jeśli rozmawiano z trzema,
Zrobiono durnia zeń.

Dałem jej jedno, oni dali,
Jak sądzę, raczej dwa,
Lecz jeśli rzecz tak pójdzie dalej,
Ucierpi babka twa.

Zapewne, jeśli zamieszały
W tę sprawę mnie lub ją,
To mogą do was w rok niecały
Powrócić, jeśli chcą.

AS_08_blog

Wydaje się, że wyście sami,
Nie znając roli swej,
Byli przeszkodą między nami
I nimi w domu jej.

Więc mimo stanowiska obu
Przedstawmy sprawę im
W formie sekretu między tobą,
Mną, wami oraz nim.

AS_18_blog
Pani Beacie Pranke-Zdziebło bardzo serdecznie dziękuję
za wypożyczenie i bezpłatne przesłanie „Świerszczyków”,
z których to powstanie nowa kategoria wpisów!

3 Komentarze

Alicja… na pocztówkach :)

05/04/2014 @ 08:40 (Carroll Lewis, Marianowicz Antoni, POCZTÓWKI, Siemaszko Olga)

Pocztówka_okładka
Tańcowała ryba z rakiem,
żółw ze starą pląsał żabą.
Rzekła małża do ślimaka:
– Oni tańczą bardzo słabo.
Z zagranicznych wiem żurnali,
że dziś tańczy się inaczej,
Daj więc próbkę, mój ślimaku,
tej zwinności swej ślimaczej.

Chcesz czy nie chcesz, chcesz czy nie chcesz – bardzo proszę się zastanów,
Chcesz czy nie chcesz, chcesz czy nie chcesz mnie nauczyć modnych tanów?

Taki taniec, mój ślimaku, ma naprawdę mnóstwo zalet,
Aż na środek oceanu, hen! – powiedzie nas ten balet.
Na to ślimak: – Tak się śpieszę, że wybaczcie, moje panie,
Lecz zupełnie nie mam czasu na pląsanie w oceanie.

Nie chcę, nie dbam, nie chcę, nie dbam, nie chcę tańczyć jak szalony,
Nie chcę, nie dbam, nie chcę, nie dbam, nie dbam o dalekie strony.

– Odległość nie gra żadnej roli – rak po namyśle rzekł. –
Bowiem po tamtej morza stronie jest przecież drugi brzeg.
Im oddalamy się stąd bardziej, tym bliżej mamy tam.
Ja, mój ślimaku, chodząc tyłem, te sprawy dobrze znam.

Więc chcesz czy nie chcesz, chcesz czy nie chcesz – uprzejmie cię pytamy,
Więc chcesz czy nie chcesz, chcesz czy nie chcesz iść w tan, jak pragną damy?

Pocztówki_blog

 Pieśń Żółwia przepisałam z książeczki „Alicja w Krainie Czarów”,
wydanej przez  NK  w 1977 r.
Autorką pocztówek  jest Olga Siemaszko /1914 – 2000 /.

2 Komentarze

Alicja… 20 lat później :)

03/04/2014 @ 09:04 (Carroll Lewis, Marianowicz Antoni, Siemaszko Olga)
Tags:

Pędziła Myszka do dziury,
By jej nie złapał Kot
bury, ale nie pomógł
niebodze ten roz –
paczliwy bieg, bo
Kot jej stanął na
drodze i rzekł:

A_02_okładka„Nudzę się dziś
srodze, więc ci
wytoczyć chcę
sprawę. Ja będę
oskarżycielem…”

„A gdzie masz
przysięgłych ławę,
gdzie sędziego?” –
pyta Mysz nieśmiele.

„Więc cóż z tego?
proces formalnie się
odbędzie, sam będę
ławą przysięgłych
i sędzią – rzecze
Kot przebiegły,
jeżąc sierść –
wszystko roz –
sądzę i roz –
ważę, po czym
cię skażę
na śmierć!”

A_02_blog
Książeczkę wydała  NK  w 1977 r.  Nakład – 50 tysięcy;  wydanie – IV.

Klasyka Dziecięca

7 Komentarzy

„Alicja w Krainie Czarów”

01/04/2014 @ 07:56 (Carroll Lewis, Marianowicz Antoni, OGŁOSZENIA, Siemaszko Olga)

Autorem książeczki jest Lewis Carroll /1832 – 1898/.
Przełożył Antoni Marianowicz. Ilustrowała Olga Siemaszko.

Łódź nasza płynie ociężale,
Słońce przyświeca cudnie;
Trudno sterować w tym upale,
Wiosłować jeszcze trudniej;
Niosą więc nas łagodne fale
W złociste popołudnie.

Alicja w Krainie Czarów_okładkaNiestety. Właśnie w owym czasie,
Gdy człowiek by się zdrzemnął,
Dziewczynki chcą bym mówił baśnie
I ciszę mącił senną.
Lecz trudno. Na cóż opór zda się?
I tak wygrają ze mną.

Ta pierwsza strasznie jest surowa
I każe zacząć zaraz.
Tę drugą mam poinformować,
Czy będzie coś o czarach.
Trzecia przerywa mi w pół słowa,
Chce wiedzieć wszystko na raz.

I nagle cisza. W wyobraźni
Świat słów mych staje żywy;
Dziewczęta są w krainie baśni,
Już ich nie dziwą dziwy
I może świat baśniowy jaśniej
Im świeci niż prawdziwy…

Alicja w Krainie Czarów_blog
Książeczkę wydała  NK  w 1957 r.  Nakład – 100 tysięcy;  wydanie – I.

tort_07
5 lat minęło… jak jeden dzień :)

10 Komentarzy

„Muchy Króla Apsika”…

21/11/2010 @ 12:40 (Dudziński Andrzej, Marianowicz Antoni)

… napisał Antoni Marianowicz /1924 – 2003 /.
Ilustrował Andrzej Dudziński.

Za siódmą górą, siódmą rzeką,
Słowem, naprawdę dość daleko,
Tam, gdzie zimować zwykły raki,
Gdzie złote jajka znoszą ptaki,
Gdzie rośnie pieprz, gdzie paproć kwitnie,
Gdzie łabędź śpiewa aksamitnie,
Panował wiele lat król Michał,
A kto go ujrzał, zaraz czmychał.

Choć źli królowie nie są rzadcy,
Nie znano jeszcze dotąd władcy,
Co by tak straszne robił piekło,
Każdego witał z miną wściekłą,
Łamał krzesełka, tłukł naczynia
I wiele takich sztuk wyczyniał,
Że trzęśli stale się dworzanie,
Bojąc się króla niesłychanie…

Książeczka pochodzi z KAW. Nakład 80 tysięcy, wydanie – II z 1978 r.


.. Aż raz, gdy król wygłaszał mowę,
Nieszczęście się zdarzyło nowe,
Bowiem co parę słów król Michał
Donośnie i potężnie kichał,
Co zaciemniało bez wątpienia
Sens królewskiego przemówienia.

Król mówił: „Mojej polityki
Widoczne są już dziś APSIKI.
Niech, kto potrafi, przykład da mi
Króla z takimi APSIKAMI!
Ostrzegam moich przeciwników,
Że ich powsadzam do APSIKÓW,
Bo przyda im się mały klapsik.
Niech żyje ja! Niech żyje APSIK!”…

2 Komentarze