„Czarownica z Babiej Góry”

08/02/2018 @ 18:22 (Przemyska Anna, Rychlicki Zbigniew)

Baśń o dawnej Orawie… opowiedziała wierszem Anna Przemyska.
Ilustrował Zbigniew Rychlicki.

Ka bywas, zbojniku,
chudobna siroto?
Nika nie mos chaty,
nikt nie stoi o to.

Chałupe mom wielgą,
izdebke niemalą,
forszty mom ze skały,
niebo jest powałą.

Ka chodzis, zbojniku,
chudobna siroto?
Nie rade ci dziewki,
nie puscają do dom.

Ja mom panne ślicną,
chodzimy we dwoje,
woła się ciupaska,
o inną nie stoję.

Hej!

Książeczka była wydana przez WYDAWNICTWO LITERACKIE
na czterechsetlecie Orawki, założonej przy trakcie solnym w roku 1585.

Wydanie – I,  nakład – 80 tys.

Dodaj komentarz

„Żabia pogoda”

06/03/2016 @ 18:40 (Przemyska Anna, Siemaszko Olga, WIERSZYKI)

23 wierszyki Anny Przemyskiej zilustrowała Olga Siemaszko.

MARZEC

Żabia pogoda_okładkaChociaż marca jest polowa
i choć słonko świeci,
ale marzną jeszcze nosy
i policzki dzieci.

Gdy do szkoły biegną rano,
drobny śnieżek prószy
 i roztapia się w szerokiej
przydrożnej kałuży.

Nie ma sanny i ślizgawki,
rzeka już nie w lodzie,
tylko płyną nurtem wartkim
białe kry po wodzie.

Drzewa nagie, ziemia szara,
nie ma jeszcze wiosny,
tylko kotki, te wierzbowe,
w wazonie urosły.

Żabia pogoda_blog

Książeczkę wydala  NK  w 1960 r.  Nakład – 30 tysięcy,  wydanie – I.

Dodaj komentarz

„Kogut i perła”

24/01/2016 @ 18:50 (Frysztak Ewa, Przemyska Anna)

Autorką książeczki jest Anna Przemyska. Ilustrowała Ewa Frysztak.

…A tymczasem kos śpiewa:

Kogut i perła_okładkaMalowane żółte słonko,
malowana łąka.
Rozpostarłem szare piórka,
ale nie ma Szumopiórka,
po świecie się błąka.

Smutno mi, smutno mi
bez Kogucika.
On pieje, gdy dnieje,
w blasku promyka.

Malowana biała chmura,
malowane drzewa,
okrążyłem płot przy grzędzie,
Kogucika szukam wszędzie,
gdzie on się podziewa?…

Kogut i perła_blog

Książeczka pochodzi z  WYDAWNICTWA LITERACKIEGO.
Nakład – 60 tysięcy;  wydanie – III z 1976 r.

Dodaj komentarz

„Dookoła chmurek”

08/01/2013 @ 16:32 (Przemyska Anna, WIERSZYKI, Wilkoń Józef)

Autorką 29 wierszyków jest Anna Przemyska / 1924 – 1995 /.
Ilustrował Józef Wilkoń.

„MOJA  KOLEŻANKA”

Dookoła chmurek_okładkaOczy – grochy zielone,
wesołe.
Nos – kartofelek,
w policzku dołek.
A usta?
Usta od ucha do ucha.
I czy kto słucha,
czy nie słucha,
wciąż grucha,
grucha i grucha:

Że szkoła jest ładna, a nie brzydka,
że pani jest cienka jak nitka,
że w klasie mieszka hałas, a nie cisza,
że gumka, chociaż myszka, nie mysza,
że rybki, te z akwarium, to żaby,
że dzieci z drugiej klasy są gapy,
że gapy mają w głowach pstro.

Dookoła chmurek_blog

I tak przez całą lekcję:
– Gru, gru i gro, gro i gro i gro…
Mówię dziś: – Sza, bądź cicho lepiej!
a ona trzepie, trzepie i trzepie.
Proszę ją: – Ciii… pani się patrzy –
A ona gada i gada… za trzy.

Książeczka pochodzi z WYDAWNICTWA LITERACKIEGO.
Nakład – 30 tysięcy;  wydanie II z 1974 r.

5 Komentarzy

„Zagrajmy w zielone”

25/08/2011 @ 22:29 (Przemyska Anna, Wilkoń Józef)

49 wierszyków napisała Anna Przemyska. Ilustrował Józef Wilkoń.

Zagrajmy w zielone_okładka

Zielona na łące
pachnie koniczyna,
zielone ma listki
róża i kalina.

W zieloną się kasztan
ustroił koronę,
więc i my zagrajmy
ze sobą w zielone.

Wplotła Paulinka
listek bzu w warkoczyk,
a Tereska woła:
– Mam zielone oczy!

– Przecież ja się z tobą
tylko w listki bawię.
Raz, dwa, trzy – zielone!
– Ach, zgubiłam… w trawie.


Książeczka pochodzi z Wydawnictwa Literackiego.
Nakład – 100 tysięcy, wydanie III z 1986 r.

1 komentarz

„Halo, ptaszki!”

06/04/2011 @ 19:48 (Frysztak Ewa, Przemyska Anna)

Zbiór wierszyków Anny Przemyskiej /1924 – 1995/ zilustrowała
Ewa Frysztak. A poniżej – fragment „Kajtusiowych prezentów”.

… Sprzedaję szczypiorek, zielony szczypiorek
dla babci, dziadka i wnuka.
Czy piątek, czy wtorek szczypiorek, szczypiorek!
Otwórzcie, kiedy zapukam…

… Ktoś lubi chrzan, ktoś lubi miód
i ktoś zachwyca się porem,
a ja bez zmian, czy głód, czy chłód,
przepadam wprost za szczypiorem.

Sprzedaję szczypiorek na dobry humorek,
szczypiorek dla wuja i cioci.
Czy piątek, czy wtorek szczypiorek, szczypiorek!
Szczypiorek nam nie zaszkodzi…


Książeczka pochodzi z krakowskiego Wydawnictwa Literackiego.
Nakład – 60 tysięcy. Wydanie I z 1977 r.

Dodaj komentarz