Wyszedł zając zza krzaka
I udawał junaka.
Wąsy podniósł do góry,
Wzrok nasrożył ponury.
A wtem jakoś z niechcąca
Wietrzyk z krzaczka
Liść strąca –
Patrzą… nie ma zająca!
Pocztówki – z lat pięćdziesiątych – Czesława Borowczyka / 1912 – 1995 /.
„Zając” – Stanisław Jachowicz
29/03/2013 @ 10:54 (Borowczyk Czesław, Jachowicz Stanisław, WIERSZYKI, Świąteczne)
„Piał kogucik: kukuryku”…
31/03/2012 @ 10:13 (Jachowicz Stanisław, Karwowska Julitta, WIERSZYKI)
… jest zbiorkiem wierszyków Stanisława Jachowicza /1796 – 1857 /.
Piał kogucik: „Kukuryku!
Wstawaj rano, mój chłopczyku!”
A chłopczyk się ze snu budzi,
Patrzy… dużo chodzi ludzi.
Więc się szybko zrywa z łóżka,
By nie uszedł za leniuszka;
I rzekł: „Za twe kukuryku
Dziękuję ci, koguciku”.
Ilustrowała Julitta Karwowska-Wnuczak.
Książeczkę wydała NK w 1984 r. Nakład – 40 tysięcy; wydanie – I.
„Pan Kotek był chory” …
24/04/2009 @ 17:48 (Jachowicz Stanisław, Szancer Jan Marcin, WIERSZYKI)
...i leżał w łóżeczku,
I przyszedł kot doktor: „Jak się masz koteczku?”
„Źle bardzo” – i łapkę wyciągnął do niego.
Wziął za puls pan doktor poważnie chorego,
I dziwy mu prawi: „Zanadto się jadło,
Co gorsza, nie myszki, lecz szynki i sadło;
Źle bardzo… gorączka! Źle bardzo, koteczku!
Oj! długo ty, długo poleżysz w łóżeczku,
I nic jeść nie będziesz, kleiczek i basta:
Broń Boże kiełbaski, słoninki lub ciasta!”
„A myszki nie można?” – zapytał koteczek –
„Lub z ptaszka małego choć parę udeczek?” –
„Broń Boże! Pijawki i dyjeta ścisła!
Od tego pomyślność w leczeniu zawisła.” –
I leżał koteczek: kiełbaski i kiszki
Nie tknięte; z daleka pachniały mu myszki.
Patrzcie, jak złe łakomstwo! Kotek przebrał miarę;
Musiał więc nieboraczek srogą ponieść karę.
Tak się i z wami, dziateczki, stać może:
Od łakomstwa strzeż was Boże!
Andzia
„Nie rusz, Andziu, tego kwiatka –
Róża kole” – rzekła matka.
Andzia mamy nie słuchała,
Ukuła się i płakała.
Autorem ilustracji do ponad 60 wierszyków Stanisława Jachowicza jest Jan Marcin Szancer, którego talent wielce podziwiam i dlatego koniecznie musiałam dodać poniższy fotomontaż :)
Książeczkę wydała NK w 1957 r. Nakład – 100 tysięcy; wydanie – III.
" To dla pamięci " 