Autorem 17 wierszy jest Iwan Kryłow /1769 – 1844/.
Przełożył Benedykt Hertz. Ilustrowała Krystyna Witkowska.
DWAJ CHŁOPCY
„Nie ma lekcji! – zawołał Jaś uradowany.
– Chodź, Stefek, do ogrodu…”
„Po co?”
„Rwać kasztany”.
„Eh, pomysł…”
„Co, niedobry?”
„Też ci się zachciewa
rwać owoce z takiego wysokiego drzewa.
Dosięgniesz?”
„Nie dosięgnę, lecz od czego głowa.
Tyś mocny”.
„Ba, wiadomo”.
„Zmęczysz się niewiele.
Ja za to tym, co zerwę, z tobą się podzielę”.
Stefek przystał. Wnet Janka na ramionach trzyma;
a ten zyskawszy nagle wzrost prawie olbrzyma,
chrupie kasztan po kasztanie
i z osiągniętej wyżyny
rzuca Stefkowi na podziękowanie
łupiny.
Wypadków takich spotkałem wiele:
z pomocą komuś spieszą przyjaciele,
by do wyższego mógł dojść stanowiska.
Ten im potem ochłapy ze swej kuchni ciska.
Książeczkę wydała NK w 1979 r. Nakład – 50 tysięcy; wydanie – III.
" To dla pamięci " 