„Stary zegar od pradziada”

Autorką 37 wierszyków jest Maria Konopnicka /1842 – 1910 /.
Ilustrowała Maryla Poreyko.

Stary zegar od pradziada_okladkaStary zegar od pradziada
Nic nie robi, tylko gada…
Ledwie skończył – już zaczyna;
Co godzina – to nowina.

„Ej, wy, dziatki! Czy wy wiecie,
Jak bywało niegdyś w świecie?
jak bywało na tej ziemi
Przed latami, przed dawnymi?…

Tarcza moja, tak jak słońce,
Biła sercem szczerozłotym,
Sławnych godzin sto, tysiące
Wydzwoniłem swoim młotem.

Miałem w piersi głos ogromny:
Grałem marsze i mazurki,
I polonez wielkopomny
O tym królu, co bił Turki.

Stary zegar od pradziada_blog

Dziś mi nikt już nie poradzi,
Z wiatrem poszło moje zdrowie…
Zapytajcie tylko dziadzi,
To on resztę wam opowie’’.

Stary zegar mruczy w ciszy,
Zgięta skrzypi w nim sprężyna
Ledwo idzie, ledwo dyszy
Przecież znowu bić zaczyna.

Książeczkę wydała KSIĄŻKA I WIEDZA  w 1988 r.
Nakład – 100 tysięcy;  wydanie – I.