Autorem książeczki jest Walentin Katajew. Tłumaczyła Stefania Szuchowa.
Ilustrował Janusz Grabiański.
… Wyjął leśny dziadek spod płaszcza zaczarowaną
piszczałkę i mówi zaklęcie:
– A grajże mi piszczałeczko!
Piszczałeczka zagrała.
Poziomki wychyliły się z gąszcza listków.
– Piszczałeczko, przestań grać! – rozkazał leśny dziadek.
Piszczałka ucichła. Poziomki się schowały.
Hania uśmiechnęła się z radości, podskoczyła.
– Ach, dziadku leśny, królu grzybów i jagód, podaruj mi tę piszczałeczkę!
Proszę cię bardzo!
– Podarować nie mogę. Ale możemy się zamienić. Ja ci dam piszczałkę,
a ty mi daj ten dzbanuszek…
Książeczkę wydała NK w 1963 r. Nakład – 30 tysięcy; wydanie – I.
" To dla pamięci " 