„Bajkowe przygody”

05/02/2012 @ 18:11 (Brzeziński Bogdan, Mikulski Kazimierz, WIERSZYKI)

Z 19 wierszy, których autorem jest Bogdan Brzeziński /1911 – 1980 /,
wybrałam ten, zatytułowany „Miś”.
Ilustrował Kazimierz Mikulski / 1918 – 1998 /.

Na Mikołaja mała Agatka
Bardzo by chciała dostać niedźwiadka.
Żeby był ładny, duży, pluszowy,
I do zabawy zawsze gotowy!

Takiego misia jeżeli macie,
Wiecie, że dobry z niego przyjaciel.
Z uwagą słucha dziecięcych zwierzeń,
Nie jak zabawka, lecz żywe zwierzę.

Kiedy was dręczy jakieś zmartwienie,
On się też z wami martwi szalenie.
A jego oczy, paciorki szklane,
Wtedy są smutne i zadumane…

Gdy się cieszycie, on też się śmieje,
I choć jest piękny – bardziej pięknieje!
Na Mikołaja mała Agatka
Dostała wreszcie swego niedźwiadka.


Ach, co za radość! Jakie rozmowy
Toczy dziewczynka z misiem pluszowym!
I wciąż się chwali mała Agatka,
Że to jest krewny Misia Uszatka!

Książeczka pochodzi z Wydawnictwa Literackiego. Nakład – 100 tysięcy;
wydanie I z 1982 r.

Dodaj komentarz

„Stary zegar”…

28/04/2011 @ 20:39 (Brzeziński Bogdan, Mikulski Kazimierz, WIERSZYKI)

… Bogdana Brzezińskiego… pochodzi z wczorajszej książeczki.
Ilustracja – oczywiście :) –  Kazimierza Mikulskiego.

Tik – tak, tik – tak…
Stary zegar gada.
Tik – tak, tik – tak…
O czym opowiada?

O tym, że czas szybko płynie,
Że gdy jeden dzień przeminie,
To już nie powraca!
Tik – tak, tik – tak…

Gdy cię czeka praca,
Nie odkładaj jej na potem,
Lecz uporaj się z kłopotem,
Bo nie czeka czas!
Tik – tak, tik – tak..

Stary zegar gada.
O czym opowiada?
Tik – tak, tik – tak…
Zegar uczy nas!

Dodaj komentarz

„Opowiem ci bajeczkę”

27/04/2011 @ 20:38 (Brzeziński Bogdan, Mikulski Kazimierz)

20 rymowanych bajeczek Bogdana Brzezińskiego /1911 – 1980/
zilustrował Kazimierz Mikulski /1918 – 1998 /.

Fragment „Baraniej głowy”
Spotkał osioł raz barana
Na zielonej łące
I barana, proszę pana,
Potrącił niechcący.

– Ach, przepraszam, drogi panie! –
Rzekł osiołek grzecznie –
Chodzę taki roztargniony,
Zamyślony wiecznie!

– Proszę bardzo! – odparł baran –
A o czym pan duma?
– Bo zagadkę strasznie trudną
Wymyśliła kuma!

Mianowicie zapytała:
Co to jest takiego:
Cztery nogi, tułów, głowa
I uszy do tego?…


Baran chwilę spacerował
Po zielonej trawie
I zagadkę tę nietrudną
Rozwiązał w mig prawie:

– Beee! … Znalazłem, panie ośle,
Radę na frasunek!
Łatwo zgadnąć,  że to przecież
Pański wizerunek!…

Książeczka pochodzi z Wydawnictwa Literackiego.
Nakład – 30 tysięcy; wydanie – III z 1976 r.

Dodaj komentarz